Rodziny Nazaretańskie
"Na ziemi istnieją i będą istniały do końca świata dwa wielkie królestwa. Ich granice nie dzielą ludzi ani społeczeństw ponieważ przebiegają wewnątrz każdej duszy ludzkiej".Św. Augustyn
Z potrzeby zgłębiania życia wewnętrznego w duchu odnowy wiary, kontemplacji jej wartości w rodzinach świeckich pod kierownictwem duchowym kapłanów Kościoła Katolickiego, powstał w Warszawie w 1985 roku Ruch Rodzin Nazaretańskich. Głównym założycielem jest ks. Tadeusz Dejczer. Księża z Ruchu podejmują dialog z ludźmi poszukującymi dróg do świętości, stawiając za wzór Świętą Rodzinę z Nazaretu. Szczególna pomocą w dziele ewangelizacji, było ofiarowanie przez Chrystusa swojej matki Maryi. Wartość płynąca z dialogu dotyka głębi doświadczania Boga żywego, który daje nam siłę do powstawania po każdym upadku. Nasze nieustanne nawracanie się ku radykalizmowi wiary jest wyjściem naprzeciw wezwaniu Ojca Świętego do nowej ewangelizacji: Nie wystarczy - pisze Jan Paweł II - odnowić metody duszpasterskie, ani lepiej organizować i koordynować instytucje kościelne, ani też z większa przenikliwością studiować biblijne i teologiczne podstawy wiary. Trzeba wzbudzić nowy zapał do świętości.
I tak przez modlitwę, sakramenty, kontemplację i konferencje, Ruch Rodzin Nazaretańskich zagłębia się w tajemnicę tego, czego dokonuje każdego dnia w nas wiara, jak i tego, czego oczekuje od nas Bóg. Opiekunem Ruchu w naszej parafii jest ks. Edward Batko CM, a animatorem p. Danuta Krosnowska. Nasze spotkania odbywają się raz w tygodniu we wtorki o godzinie 19.00. Bierzemy także udział w formacji duchowej w ramach spotkań Ruchu w Archidiecezji. W spotkaniach uczestniczy 12 osób. Istotą naszych spotkań jest rozbudzenie dynamizmu wiary i zapału pogłębiania życia wewnętrznego. Mamy działać nie tylko na płaszczyźnie zewnętrznej, emocjonalnej ale przede wszystkim na płaszczyźnie życia wewnętrznego. Oznacza to, że podejmujemy decyzję ofiarowania siebie Bogu i ludziom. Modlitwa i praca. Przychodząc do kościoła mamy mieć świadomość, że Bóg na nas czeka. Prosimy więc Ducha Świętego aby stał się pomocą w codziennym nawracaniu i ożywianiu wiary słabej czy zanikającej. Aby dusza ludzka zaznała pokoju, musi spocząć w Bogu, który jest nieskończenie miłosierny.