Rada i Zarząd Dzielnicy Śródmieście miasta Warszawy zapraszają 11 grudnia 2022 roku o godz. 14.00 do Bazyliki Świętego Krzyża w Warszawie na koncert „Sonaty misteryjne” Heinricha Ignaza Franza Bibera. Dla śródmiejskiej publiczności wybrane sonaty wykona Robert Bachara, używając pięciu skrzypiec historycznych i stosując historyczną technikę gry. Towarzyszyć mu będzie Jan Tomasz Adamus na klawesynie lub pozytywie organowym (wykonawca dokona wyboru instrumentu w zależności od akustyki wnętrza i pogody w dniu koncertu).
Przedstawiają napisane w 1676 roku sonaty swemu mecenasowi, arcybiskupowi Salzburga, Biber pisał: „W dziele tym znajdziesz mą czterostrunną lirę, nastrojoną na piętnaście różnych sposobów, by wykonać najprzeróżniejsze sonaty, preludia, allemandy, couranty, sarabandy, arie choconny, wariacje etc., z akompaniamentem basso continuo”
Na blogu Andrzeja Łady czytamy: „To, co zrobił k Biber nie da się porównać z czymkolwiek. W swoim cyklu piętnastu sonat odpowiadających piętnastu tajemnicom różańca Biber, dążąc do jak najwierniejszego oddania charakteru przeżyć związanych z konkretną tajemnicą różańca, ustalił dla każdej z sonat odmienne strojenie skrzypiec. Jak to zagrać w sposób ciągły na jednych skrzypcach?
Utrudnienia związane z przestrajaniem strun sprawiły, że współcześni skrzypkowie wykonujący na żywo cykl sonat Bibera korzystają zazwyczaj co najmniej z trzech instrumentów, przy założeniu, że ktoś poza sceną nieustannie dostraja skrzypce do stroju użytego w kolejnej sonacie. Być może jednak to właśnie sprawia, że słuchanie tych sonat wyzwala przeżycia nie tylko muzyczne, ale i wizualne”, czytamy na blogu Andrzeja Łady „Kronika Ludwika”.
Utrudnienia związane z przestrajaniem strun sprawiły, że współcześni skrzypkowie wykonujący na żywo cykl sonat Bibera korzystają zazwyczaj co najmniej z trzech instrumentów, przy założeniu, że ktoś poza sceną nieustannie dostraja skrzypce do stroju użytego w kolejnej sonacie. Być może jednak to właśnie sprawia, że słuchanie tych sonat wyzwala przeżycia nie tylko muzyczne, ale i wizualne”, czytamy na blogu Andrzeja Łady „Kronika Ludwika”.
Robert Bachara – skrzypek, absolwent Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu oraz Akademii Muzycznej w Krakowie. Artysta prowadzi ożywioną działalność koncertową, naukową oraz pedagogiczną. Współpracując z Capellą Cracoviensis i innymi zespołami muzyki dawnej koncertuje na całym świecie.Jego zainteresowania koncentrują się na muzyce dawnej i muzyce na skrzypce solo. W recitalach pragnie eksponować samowystarczalność skrzypiec, ich zdolność sprostania wymogom muzyki dawnej oraz współczesnej. Wykonując muzykę dawną, podejmuje szereg niestandardowych wyzwań. Sięga po szczególnie wymagający repertuar, przedstawiając np. na koncertach cały cykl Sonat różańcowych Bibera, stosuje ponadto historyczny uchwyt instrumentu – przy piersiach, nie przy podbródku.
Jan Tomasz Adamus – dyrygent, organista, klawesynista, kreator kultury; studiował w Krakowie i Amsterdamie, był wieloletnim wykładowcą Akademii Muzycznej we Wrocławiu. Od 2008 roku jest dyrektorem naczelnym i artystycznym instytucji kultury Capella Cracoviensis – krakowskiego chóru kameralnego oraz grającej na historycznych instrumentach orkiestry, z którymi wystąpił na wielu znaczących festiwalach i w renomowanych salach koncertowych. Dokonał wielu nagrań płytowych obejmujących solowy repertuar organowy, dawną muzykę polską, opery barokowe oraz romantyzm na historycznych instrumentach (Chopin, Schubert, Moniuszko).
